
مروری بر معضلی جهانی که در برخی خانهها پنهان است؛
تعداد بازدید : 1
تنهایی دختران
تنهایی و انزوا عامل مرگ سالانه ۸۷۱ هزار نفر
نویسنده : یلدا توکلی / گروه تحریریه
دنیای دخترانه پر از نشاط و ثبت خاطرات رنگی است، دنیایی بی تکرار با آرزوهای بزرگ که باید فقط و فقط خنده و شادی در آن جای داشته باشد اما در این میان هستند دختران نوجوانی که با شادی فاصله گرفته و اگر چه دور آنها پر از همسن و سالانشان است اما از درون تنها هستند ، احساس تنهایی که به دنیای قشنگشان رنگ دیگری داده است.
احساس تنهایی و دنیای قشنگ دختران
تنهایی و باز هم تنهایی، انگار این دختران در خانه، در مدرسه، در جمع دوستان و حتی در میان فالوئرهای بیشمار شبکههای اجتماعی، هیچ دوستی ندارند و متاسفانه آمارها نشان میدهند که احساس تنهایی در میان دختران نوجوان در حال افزایش است. پژوهشهای روانشناسی این تنهایی را با کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی و حتی گرایش به آسیب به خود مرتبط میدانند. بیش از ۲۴ درصد از دختران گروه سنی ۱۳ تا ۱۷ سال اعلام کردهاند که احساس تنهایی دارند و در گروه جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله نیز درصد تنهایی میان زنان و مردان به طور تقریبی برابر است. این در حالی است که تنهایی در میان بزرگسالان میانسال (۳۰ تا ۵۹ سال) و سالمندان بهمراتب کمتر است . بررسی ها همچنین نشان می دهد که از هر 10 جوان 16 تا 24 ساله، چهار نفر کاملاً تنها هستند. این افراد تنهایی خود را به شکل های مختلفی توصیف می کنند که یکی از عوامل تنهایی آنها احساس سوء تفاهم در میان دوستان است. همچنین ترس از دست دادن، نداشتن کسی برای صحبت کردن و احساس جدایی از دنیا از عوامل مهم دیگری هستند که باعث احساس تنهایی در نوجوانان می شوند.
تقویت مهارتهای اجتماعی
برخی کشورها پیشاپیش گامهایی در این مسیر برداشتهاند. سوئد در سال جاری طرحی ۳۰ میلیون یورویی برای مقابله با تنهایی آغاز کرده است و از ماههای آینده، کارتهایی به نوجوانان ۱۶ تا ۱۸ ساله داده خواهد شد که با آن میتوانند در فعالیتهای جمعی مانند ورزش، گردش در طبیعت، کارهای داوطلبانه و رویدادهای فرهنگی شرکت کنند اما این کارتها فقط برای فعالیتهایی معتبر خواهند بود که با حضور دیگران انجام میشوند. هدف این برنامه، تقویت مهارتهای اجتماعی جوانان و ایجاد پیوند میان نسلها است.
باید بپذیریم نوجوانی یعنی گاهی آشفته بودن
دکتر ناهید فرهمند یک روانشناس است. وی معتقد است که در سالهای اخیر، بهویژه بعد از دوران کرونا، احساس تنهایی در میان نوجوانان بهخصوص دختران شدت یافته است و این تنهایی الزاما بهمعنای تنها بودن فیزیکی نیست، بلکه بیشتر از نوع تنهایی هیجانی و فقدان درک متقابل است. وی افزود: دختران نوجوان اغلب با تحولات روحی، جسمی و هویتی روبهرو هستند و اگر در این مرحله از زندگی کسی را نداشته باشند که حرفشان را بفهمد یا بیقضاوت به آنها گوش دهد، بهتدریج منزوی و افسرده میشوند.
وی متذکرشد: افزایش استفاده از شبکههای اجتماعی به جای اینکه ارتباطات واقعی را تقویت کند، باعث شده بسیاری از نوجوانان دچار مقایسههای مخرب و حس طردشدگی شوند. والدین نیز گاه ناخواسته این شکاف را عمیقتر میکنند و تنها توقع دارند، دخترشان موفق، منضبط و خوشاخلاق باشد، بدون اینکه از حال درونی او بپرسند.فرهمند تصریح کرد : تنهایی و انزوای اجتماعی میتوانند پیامدهای جدی برای سلامت جسم و روان داشته باشند به طوری که این دو عامل سالانه با حدود ۸۷۱ هزار مورد مرگ در جهان در ارتباط هستند و میتوانند خطر سکته، بیماریهای قلبی، دیابت، افت عملکرد شناختی و مشکلات روانی را افزایش دهند. در مقابل، داشتن روابط اجتماعی قوی نهتنها کیفیت زندگی را بالا میبرد بلکه میتواند به افزایش طول عمر هم کمک کند. وی اذعان داشت: ما باید بپذیریم نوجوان بودن یعنی گاهی آشفته بودن، ناپایدار بودن و حتی ترسیدن. مدارس باید مشاوران فعالتری داشته باشند. خانوادهها باید گفتوگوی روزمره با فرزندانشان را جدی بگیرند و جامعه نیز باید دختران نوجوان را نه تهدید، بلکه سرمایههای احساسی و فکری خود بداند.